четверг, 13 сентября 2012 г.
вторник, 4 сентября 2012 г.
Հավատս
Հավատս մեռել :
Այսօր է մեռել:
Շուրջ մեկ տարի է` հոգևարքում էր…
Տառապում էի ողջ ժամանակ ես:
Քանի՜ անհավանական միջոց եմ փորձել կյանքի կոչելու, բայց...
ՈՒ հիմա՝ մեռել է հավատս:
Հագնում եմ հանդերձն ազատության ու գայլ եմ դառնում…
Լուսինը… նա հաճախ ունկնդիրն է աղերսներիս, այսօր էլ վերջին մրմունջս կլսի ոռնոցով:
Թաղում եմ հավատս անսահմանության մեջ … ու ոռնում էլի , եթե ո՝չ՝ սիրտս կպատռվի:
Ինչու՞ է հավատս մեռել :
Սպասում, լռություն…կեղծ է, զզվելի, ո՛չ…
Իմ հավատի գերեզմանաթմբին դնում եմ ցուցանակ՝ «Մի ստիր»:
Լուսինը հուսադրող ժպտում է:
Անթարթ նայում եմ:
ՈՒ հիմա՝ մեռել է հավատս:
Հագնում եմ հանդերձն ազատության ու գայլ եմ դառնում…
Լուսինը… նա հաճախ ունկնդիրն է աղերսներիս, այսօր էլ վերջին մրմունջս կլսի ոռնոցով:
Թաղում եմ հավատս անսահմանության մեջ … ու ոռնում էլի , եթե ո՝չ՝ սիրտս կպատռվի:
Ինչու՞ է հավատս մեռել :
Սպասում, լռություն…կեղծ է, զզվելի, ո՛չ…
Իմ հավատի գերեզմանաթմբին դնում եմ ցուցանակ՝ «Մի ստիր»:
Լուսինը հուսադրող ժպտում է:
Անթարթ նայում եմ:
Երբ կձուլվի արևածագի կարմիրին, դուրս կգամ գայլի մորթուց , կդառնամ այն նրբիկ ու թափանցիկ աղջնակն, ում մի օր գեղջուկ կինն իր հոգու ողջ մաքրությամբ համեմատեց. «ինչ սիրուն ի, ոնց որ լուստրա էղնի»:
Իմ հնարած աշխարհում կջնջեմ բոլոր գույներն ու երանգները:
Ես դրանք կտեսնեմ Արևին բաց աչքերով նայելիս:
Ես սիրում եմ ՇԻՏԱԿԸ :
Ես սիրում եմ ԼՈՒՅՍԸ:
Подписаться на:
Сообщения (Atom)