Երբ հանդիպեցինք, դու կարկամել էիր, ես՝ շիկնել:
Քո առջև, կողքին, տեսնում էիր իրական՝ ինձ, Եվայիս ու մտացածին Եվային, որ ազատ էր, ազա՜տ , ազաաաատ ու թևեր ուներ ճախրելու:
Հիմա, երբ գրկումդ եմ, շուրթերս համտեսել ես, մարմինս գգվել ... էլ ազատ չե՜մ, թևեր չունե՜մ...
