Սպասումն 

Այնքան ծանր էր 

որ կոտրեց թևերը,

Այնքան երկար`

որ մաշեց հավատը, 

Այնքան դաժան` 

որ սպանեց հույսը.. 

Ու հիմա`

Ո՛չ թևել, 

Ո՛չ հավատալ, 

Ո՛չ հուսալ... 

- Գնա, - շշնջում են շուրթերը . 

- Ետ արի, - նվվում է հոգին

25փետրվարի, 2017թիվ       

Մտքերս 

ոչ սլանում են, 

ո՛չ  թռչում, 

ո՛չ  վարգում։ 

Անգամ 

չեն դոփում 

տեղում։ 

Ուժասպառ 

ձիու նման 

ծնկել են. 

ընկճախտ է ...

19 օգոստոսի, 2019 թվական     

Գո՞րշ է ամենը, 

թե՞ մտածմունքս է

 խամրած գույներում։

 Հոգսս շատ է, շա՜տ։  

Երազանքներս 

դեռ անկատար են...

Ապրել  եմ ուզում

15 օգոստոսի 2019 թվական     

Ասում ես 
քեզ համար

առանձնահատուկ եմ։ 

Կարծես թե չունես

 շողոքորթելու 

որևէ միտում։

Բոլոր 
հին հեքիաթները

 վաղուց կարդացել եմ։ 

Նորերը 

մի տեսակ ֆանտաստիկ են՝ 
անհավանական։ 

 

Իմ սերն ՝

իմ դե՞մ... 

ինչու՞ 

07 օգոստոսի, 2019 թվական