Մի քանի ժամ ֆիլմ էի դիտում. հետո, մնացած ժամերին ֆիլմի աղջիկը ես էի։ Պարզեցի որ այդ ընթացքում չեմ հիշել քեզ։ Մի տեսակ օրս տանուլ տվածի պես է. Որքան էլ մեր միջև մի քանի տեսակի հեռավորություններ կան, դու ինձ հարազատ ես։
Այսօր ինքս՝ ինձ հյուր էի եկել։ Սուրճը սառած էր, դեռ՝ առավոտից։ Թերթեցի պահոցի արձակն ու չափածոն։ Հուզվեցի. տարիներ, տարիներ, տարիներ... Ինձ չեք փոխել բնավ։ Նույն սիրահարվածն եմ ու մի քիչ խելառը։ Հյուր լինելը լավ է, բայց պիտի գնալ։ Շնորհակալ եմ ինքս՝ ինձ հիշողությունների, վերապրումների, նախընտրածս սառած, դառը սուրճի, տրամադրության համար։
30 մայիսի, 2020թվական
четверг, 28 мая 2020 г.
Արև ֊արև, ե՛կ, ե՛կ.
Հոգնել եմ անձրևի
Թաց կաթկթոցից,
Ամպերի գոռոցից,
Կայծակի ճայթյունից։
Արև֊արև, ե՛կ, ե՛կ
Քամին էլ է հոգնել
Դես ու դեն ընկնելուց,
Կորցրել է խեղճը
Ուղղությունն ընթացքի։
Արև֊արև, ե՛կ, ե՛կ.
Օրը կարոտել է
Ժպտուն մարդու քայլին,
Մանուկների խաղին,
Բակերի աղմուկին։
Արև֊արև, ե՛կ, ե՛կ.
Ամառվա տապը բեր
Կրակ թափիր վերից, Քո հույսին ենք միայն՝
Այս վարակը վառիր։
29 մայիսի, 2020թվական
вторник, 26 мая 2020 г.
Արևն այնքան համբուրեց անձրևի շիթերը, որ երկնակամարը ժպտում է յոթ գույնով ։ Ասում են ծիածանը հրաշագործ է, տարիները ետ է բերում։ Տեսնես որ վազեմ, կհասնե՞մ ։ 27 մայիսի, 2020թ.
Հորինել քո մասին
չափածո կամ արձակ զորու չեմ։
Երազներս անգամ
երազելու
քեզ տեսնել՝
չեն հանդնգնում։
Գիտակցելով
գտածս ու կորցրածս՝
ՀԵՌԱՆՈՒՄ ԵՄ։
26 մայիսի, 2020թվական
воскресенье, 24 мая 2020 г.
Ամեն վարար անձրևի հետ հիշում է անցածում թողած առաջին սերը... Կրկին արթնանում են