Մառախուղ էր,
միասին բարձրացանք բլուր.
հիշում եմ ամպը։
Եռանդուն շարժումներով
չոր փայտերով
փոքրիկ խարույկ վառեցիր.
հիշում եմ հևքդ։
Գրկեցիր մեջքս
ու նստեցինք քարին.
հիշում եմ տրոփը սրտիդ ։
Փչում էիր մազերիս
ու աննկատ համբուրում.
հիշում եմ շունչդ ։
Ձեռքերս առար
քո ավելի մեծ ձեռքերով
ու պարզեցիր կրակին.
հիշում եմ ջերմությունդ։
Շշնջում էիր,
սովոր, հազար անգամ լսած,
շատ ծանոթ խոսքեր էին.
զգում էի բառերդ։
Հիշեցրու
ի՞նչ էիր ասում,
շատ կարևոր է,
չէ՞ որ միասին էինք երազում։
10 մայիսի 2020թ.
Комментариев нет:
Отправить комментарий