Լիլոն

   Լիլոն առաջին անգամ գնացել է հանդիպման։ Սահակի հետ երկար զրուցել են, սուրճ խմել բացօթյաա սրճարանում, ձեռք-ձեռքի քայլել երևանյան փողոցներով, միասին երգել «Երևանի գիշերներում Լուսնի ափսեն է գլորվում Ու հեռավոր արվարձանում Արծաթե հետքն է իր թողնում...»
Լիլոն ակնդետ նայում էր Սահակի աչքերին, կարևոր չէր որ մութ էր.
Լիլոն ուզում էր երեկոն գիշեր չդառնար.
Լիլոն ուզում էր... չէր ուզում տուն գնալ.
Լիլոն ուզում էր ....
Սահակը համբուրեց Լիլոյի դողացող շուրթերը...

Լիլոն որոշեց, բայց քանի որ 16 տարեկան էր, կարծեց թե որոշելը նույնն է՝ ինչ սիրելը:

նկարը՝ https://www.facebook.com/sam.carlo1