Մանչուկը ձեռքն առաջ մեկնած
վազվզում է ու բան չի մնում
հուսահատությունից արտասվի,
քանի որ ձյան փաթիլը
ափին չհասած՝ հալչում է։

 Եղևնին ժպտում է
ճյուղերին ապաստանած
սպիտակ շերտին
ու վախենում,
որ քամին ուր որ է կգա՝
անխնա կթափահարի իրեն։

Քամին  լուռ ու մունջ
ծվարել է ձորում, 
հոգնած նայում է
գետակի ջրերին,
որ ձյան փաթիլների
ամեն հպումից
սառցե վերմակ են երազում։

Ընկճվել է օրը թացությունից։

Դու 

լուսնայի՞ն ես, թե՞ լուսային...

Հոգուդ բարությունը, 

սրտիդ ջերմությունը, 

քեզ առաջնորդող սերը վառ է, 

ասել է թե ՝ ԼՈՒՅՍ ես։

Հոգուդ թախիծը, 

սրտիդ տվայտանքը, 

քեզանից հորդող ժպիտը 

եթերային է, իսկը՝ ԼՈՒՍԻՆ ես։

Վառ լույսի 

ու 

պաղ Լուսնի թագակիր՝ 

ԼՈՒՍՆԹԱԳ։

21 հունվարի, 2018թ      

Արաքս

Տարեդարձ է այսօր

Օրագրային՝ ԴՐԱԽՏ գնալիս

    Առաջին անգամ այդ թունելն անցնելիս սպիտակ սքեմ հագած չորս հոգի էին առաջնորդում։
    Դեպի լույն էինք գնում։
    Այդքան տաք, այդքան լա՜վ, այդքան հաճելի... անասելի հաճելի, բառի գերադրական աստիճանով հաճելի զգացում երբևէ չեմ ապրել...
   
      Երկրորդ անգամ նրանք երկուսն էին՝ սպիտակ սքեմավորները. թևանցուկ երկու կողմից ու էլի դեպի լույսն էինք գնում, լավի ու հաճելիի զգացողությունները նույնն էին։

       Երրորդ անգամ՝ մենակ էի...               
       Ուղեկցողի կարիք չունեի։ 

      Ճանապարհն արդեն գիտեի:

        15 հունվարի, 2018թ          

Պարզկա գիշեր է. 

աստղաշատ երկինք, 

մի ամբողջ լուսին, 

օդի   դողդոջում, քամու շվշվոց։ 

Պատուհանից ներս՝  

մատների գգվանք, 

շուրթերի հպում,  

մարմինների պար, սավանի սվվոց:

Անդորրի գրկում՝ կրքի ճառագում... 

14 հունվարի, 2018թ   

Դու 

ինձ մի փնտրիր 

խուլ հեռուներում, 

մութ անկյուններում. 

որտեղ որ լույս կա, 

ես միշտ այնտեղ եմ։

11 հունվարի, 2018թ  

Բողբոջել է 

եղրևանին անժամանակ 

ու չունի պչրանքն  երբեմնի ։

Ցավով եմ նայում 

դողդոջուն հուրաններին...

Գունատ են, նվաստ, որբուկ։

Ձմե՛ռ, 

խեղճին խաբե՛լ ես. 

քո արևն այնքան ուժ չունի 

որ բացվեն ծաղկաբույլերը:

Հիշիր

թե որտե՞ղ ես հարբել 

ու մոռացել ձյունը ։

Եթե 
ծաղիկ ես ուզում, 

ապա վար բեր փաթիլներիդ  
ու թույլ տուր ճախրեն։ 

08 հունվարի, 2018թ    

Էքսպրոմտ՝ Ամանորյա

Ես 

շատ եմ սիրում 

Նոր տարվա տոնը 

ու 

մանկան նման հավատում եմ, 

որ՝ հրաշք պիտ լինի։ 

Տոնածառ ունեմ, 

որի ճյուղերին 

զանգուլակներ են, 

վետվետուն լույսեր 

տարբեր գույների։ 

Սեղան եմ դրել.  

Խորտիկներ, հյութեր։ 

Ես եմ պատրաստել։ 

Ճիշտ է, չեմ խմում, 

բայց իմ գավաթում 

մի քիչ կոնյակ կա 

կենացի համար։

Դե՞, 

ո՞վ է գալիս 

նշենք միասին.

Թո՛ղ որ ես ասեմ 

կենացն առաջին՝

հուշելու կարգով. 

Խաղաղություն ողջ աշխարհին, 

Հայրենիքին մեր սիրասուն, 

Հայ զինվորին՝ կորով, ավյուն, 

Հայ մայրերին՝ բերկրալի լուր, 

բոլոր մարդկանց՝ 

սեր ու հավատ, 
առողջություն 

ու ժպիտներ բազում֊բազում... 

Շփոթվեցի։

Էհ, ո՞ր օրվա 

բաժակաճառ ասողն եմ ես, 

ցանկություն էր, ասի՝ պրծա։

Շնորհավոր֊շնորհավոր...

  02 հունվարի , 2018 թիվ