среда, 22 ноября 2017 г.



Սև ֊ սպիտակ 
նկարից ինձ է նայում 
քնքուշ մի էակ՝
Աչքերը մե՜ծ֊մե՜ծ են։

Հանկարծ տեղն եմ բերում. 
ես եմ 
համալսարանական տարիներին. 
Աչքերս մե՞ծ֊մե՞ծ են։ 

Ի՜նչ սիրուն էի... 
հայելին ժպտում է անթաքույց,
    համոզում՝
Աչքերդ էլի մե՜ծ֊մե՛ծ են։

Արտացոլանքիս աչքով եմ անում.
միայն նա գիտի,
որ իմ մեջ  փայփայում եմ
մեծ֊մեծ աչքերով աղջկան։ 

22 նոյեմբերի, 2017թ    



Комментариев нет:

Отправить комментарий