Գիժ՝ աշնանային

Երեկվա արևն 

ու այսօրվա անձրևը 

ծայրահեղ տարբեր են, 

ինձ նման՝ 

անբացատրելի, 

գիժ ՝ բայց լավ, 

դրական. 

որ կարող է վազվզել 

խաշամի վրայով, 

լսել նրա
«եկա՜ր՝  բարև՜»֊ը։ 

Նաև
առանց անձրևանոցի,
հերարձակ, 

գլուխը բարձր... 

... որ շուրթերը  շրշա՜ն

«ուզու՜մ եմ, անձրև, որ չդադարես...»
ու՝ թացանա՜ն... 

Սիրահարվա՞ծ եմ... 

ինչ որ մեկի՞ն՝ ամենևի՜ն. 

Ես  սիրահար եմ 

դեղինի, կարմիրի... գույների, 

զրուցող խաշամի, 

  համբուրող անձրևի...
Աշնա՜ն. 

Երեկ Արև էր, 

այսօր՝ անձրև. 

ու ես գիժ֊գիժ 

տրվել եմ մտքերիս, 

որ 

ինձանից 

ավելի գի՜ժ են։ 

Նվիրում եմ իմ սիրելի Անուշ Բարսեղյանին