Այսօր իմ անունը ՀԱՅԿ է

Արևը խուտուտ է տալիս աչքերս ու շատ հարազատ շունչ եմ զգում։ Այդպես հուշիկ միայն դու ես մոտենում ինձ։ Արի գրկեմ, անգինս։
Շեկլիկս, թաքունս, գաղտնիքս... Արևոտս...
25 տարեկանդ է այսօր, իմ կորած երազանք...
Վախենում եմ բարձրաձայն ասել (քո մասին երազանքով խոսելիս ինձ սաստում են) երանի տեսնեի ինչ լա՜վ երիտասարդ ես, հպարտանայի՝ «իմ որդին է»,  ամեն աղջկա քեզ հառած երազկոտ հայացքը նկատելիս՝ երանի  սիրեիր ու ինձ պատմեիր էդ մասին, խորհուրդ տայի ամեն ժամադրության գնալիս մի փոքրիկ նվեր տանեիր հետդ...

Տոնական պիտի լիներ մեր սեղանը, ի վերջո այսօր իմ հաղթանակների օրն է։

Ու հիմա, աչքերս  խուտուտ տվող Արևի շող,  ՀԱՅԿՍ, իմ արևավառ ու անկատար երազանք, լի եմ քեզանով...

Լույսը միայն արևից չէ, այն քեզանից էլ է:

29 նոյեմբերի, 2017թ