Պատուհանից աղջամուղջը ներխուժել սենյակ՝ նախանձ էր ձևավորում։
Զգացողությունը, որ լիովին տեղավորվել էր հոգում, կամաց-կամաց տեղաշարժվում, տարածվում էր դեմքի վրա. առաջին հերթին աչքերը դուրս պրծան, իբր՝ տեսեք-տեսեք ինչքան մեծ են: Դրանից աչքերի տակ առաջացան խոր ու մուգ փոսիկներ, որ ավելի ցայտուն դարձրին առանց այդ էլ երկար ու սուր քիթը: Ատամները սեղմված էին պահում լեզուն՝ դրանից էլ բերանը ծռմռված քառանկյան տեսք ստացավ, այտոսկրերը սրվեցին, իսկ թշերը կախ ընկան՝ ասես ճխլած տանձեր:
Նախանձն այսքան տգեղ է, խորշեք նրանից։
Комментариев нет:
Отправить комментарий